जहाँ हान्नलाई धनुवाण हुन्छ
निशाना त्यो नौलो प्रमाण हुन्छ
जहाँ एउटै गुण त्यहाँ हुन्न केही
जहाँ गुण बेग्लै निर्माण हुन्छ ।

कोही मेरो पनि त छ मित्र खास लाग्ने
फुल्छ सिउँदोभरि रातै हरियो झाँङ्गिदै गलामा
मुटु मेरो धड्कन उसैको आभास लाग्ने ।

यसले उसलाई सराप्दा ठिक्क छ
उसले यसलाई सराप्दा दिक्क छ
कुर्लुम्मै देश खानेहरूको चाला यो
आफ्नै अवस्था खस्केर घिक्क छ ।

प्रेम र अहिंसाबाट नै मानवताको विकास हुन्छ
प्रत्येक जीवजन्तु प्राणीमा भगवानको बास हुन्छ
एउटै मन एउटै आत्मा बाँच्ने रहर पनि उस्तै
तर पनि जीवजन्तु स्वाद कै लागि गास हुन्छ ।

न घर घर जस्तो लाग्छ
न सहर सहर जस्तो लाग्छ
हिजो हरियाली लाग्ने सबै ठाउँ
आमा तिमी बिना बगर जस्तो लाग्छ

सबैकुरा पच्छन् कसरी
कागजदेखि जहाजसम्म निल्छन्
भ्रष्टाचारी बच्छन् कसरी <

सबै गर्छन् सुनका कुरा
लाग्छ मेरो देश स्वर्णमय लंका हो
ओझेलमा नुनका कुरा ।

कसलाई देखाउँ सान मेरो बुच्चै
लङ्कामामात्र हैन यतै पाइन थाल्यो सुन
लगाउँ भने छैन कान मेरो बुच्चै ।

असल काम देशको लागी गर्नु छ सबैले
नगरौं देशमा अब भ्रष्टाचार, अत्याचार कसैले
सम्पत्ति सारा छोडेर आफ्ना मर्नु छ सबैले ।

ध्वनी यन्त्र बारम्बार उठाएँ घण्टी बजेन
उनको नम्बरमा कल लगाएँ घण्टी बजेन
चोट केही दिएकी होइन मैले फेरि पनि
ढोका हतौडा ठटाएँ घण्टी बजेन ।

एकछाक छोड्नु मृत्युको खवर सुन्दा 
सम्बन्ध तोड्नु मृत्युको खवर सुन्दा
नझार्नु अश्रुधारा ती याँदहरू सम्झिएर 
दुख्ला मनबाटै मोड्नु मृत्युको खवर सुन्दा ।

निन्द्रा आउँदैन रात ढल्दैछ म के गरूँ ?
आगो बल्दैन जीवन जल्दैछ म के गरूँ ?
तप्प तप्प चुहिने कर्कलाको पानीजस्तै
सम्झनाको ऐठनले छल्दैछ म के गरूँ ?

घरि हुरि आउँछ घरि पानी अ।उँछ
देखेका जिन्दगीका सफरहरू बगाउँछ
देख्नु पर्छ सपना पनि मुस्किलले यहाँ
देखेका सपनाले ओठमा हाँसो ल्याउँछ ।

जो जस्तो छ बरै त्यसैमा रमाउन देउ
चड्न खोज्दैछ कोहि हात समाउन देउ
के लानु छ र कहाँ नतान खुट्टा कसैका 
कमाउछ भने उ इतिहास कमाउन देउ ।

मेहन्दी, चुरा, टीका, पोते साउनमा मात्र लाईँदैन 
देखासिकी गरेर कहिले मठ मन्दिर तिर धाइँदैन,
व्रत, पाठ, पूजा र श्रद्धामा मन चोखो राख्छु हजुर 
थाहा छ अर्काको नक्कल गरेर केही पनि पाइँदैन
        – गीताश्री शर्मा

यदि तिम्रो भावनामा चोट पु¥याएको भए
बिना कसुर आफ्नु शिर नझुकाएको भए
आज जिन्दगीले अर्कै मोड लिन्थ्यो होला
तिम्रा निम्ति हजारौं रिस्ता नगुमाएको भए ।

विश्वास‘नि कस्को गर्नु, फगत वैरी हुन्छन् यहाँ
सत्य बोल्ने ग¥यो भने, जगत वैरी हुन्छन् यहाँ!
समय मात्र अलिकति, खराब चल्नु पर्छ अनि
अरूको त कुरै छोडौं, रगत वैरी हुन्छन् यहाँ ।

दक्षिणतिर फर्केर चिच्याए राष्ट्रवाद मानिन्छ
बरदानका लागि दाँत ङिँच्याए राष्ट्रवाद मानिन्छ
सीमामा गोबिन्दहरू मारिन्छन्, पिलर हराउँछन्
उसले कालापानी घिच्च्याए राष्ट्रवाद मानिन्छ ।

पिडामा छु बेदनाको हुरी बोकी आए हुन्छ
भाला तरवार र  खुकुरी बोकी आए हुन्छ
बास बस्न मुटु दिँए, आगो झोसी गयौ अब,
थापिदिन्छु गलो रेट्न छुरी बोकी आए हुन्छ ।

आफ्नै नियति–गङ्गामा बग्ने म नित्य छाल हुँ
गैरो चिन्तनको नौलो अभिशप्त म ताल हुँ
हुँ रूप राजनीतिको यद्वा दर्शनको कुनै
चुनावी मञ्चमा खुल्ने सत्ताको भ्रम–जाल हुँ ।
 

बसन्तका फूल, पातहरूले सताउदा
सधै गुनगुनाउने बातहरूले सताउदा
किन होला जोडले ढुक्ढुकिन्छ मुटु
अनिदा काला रातहरूले सताउदा ।